Overvloedsbewustzijn

O

Gandhi heeft gezegd dat armoede de ergste vorm van geweld is. Deze man heeft het voor mijn gevoel/vanuit mijn perspectief echt niet begrepen: armoede is een staat van zijn; overvloed is een staat van zijn. De fles is half vol of half leeg: allebei is goed, maar elke kijk heeft een andere uitwerking. Wat kies jij? Ik kies overvloed.

Ja, ik erken dat er een verschil is tussen de westerse landen en ontwikkelingslanden.
Dat wij hier in het westen geen echte armoede kennen (hoewel de laatste berichten te lezen dat de armoede in Nederland groter is dan verwacht en toeneemt).

Armoede en overleven zijn twee verschillende dingen. Zit jij in een staat van overleving, dan ben je nagenoeg alleen daarmee bezig. Tijd voor iets anders heb je niet. Maar is dat zo?? Spirituele leringen zeggen: jij bent zelf schepper van je leven. Richt je aandacht op wat je wilt en het komt naar je toe. Maar zo simpel werkt het in de praktijk niet… of toch wel?

Focus, gedachten en gevoel

Alleen je focus veranderen is niet genoeg. Ook je gedachten en je gevoel moeten meegaan. En daar zit nu juist het probleem. Alleen maar positief denken is onvoldoende. Als jij je rot voelt, dan lost positief denken dat rotte gevoel niet op. Je mag dieper gaan. Als je dieper gaat, kom je bij de vraag: wie creëert mijn werkelijkheid? Ik of een ander? Als een ander iets
creëert, is het jouw keuze of je meegaat in diens creatie en je focus erop legt, of dat je je eigen weg gaat. Maar ga je je eigen weg, dan krijg je tegenwerking vanuit je omgeving. Wil je daadwerkelijk iets veranderen, dan is volharden de enige manier. Alle tegenslagen en uitdagingen zijn uitingen/afspiegelingen van je eigen onbewustheid. Want ja, het is niet even
anders denken en dan is het volbracht. Nee, het betekent dat je eerst je innerlijk werk mag gaan doen, oftewel: opruiming houden. Het is jouw innerlijke duisternis/donkerte/schaduw, die veranderingen tegenwerkt en saboteert.

Overvloed

Dat geldt ook voor overvloed. Wil je meer overvloed in je leven, dan mag je je innerlijke kijk onder de loep nemen. Overvloed betekent dat je altijd genoeg hebt. In geval van armoedebewustzijn heb je nooit genoeg, wil je steeds meer of altijd tekort. Nooit genoeg hebben uit zich in steeds meer willen hebben; steeds meer willen uit zich in de graaicultuur; altijd tekort hebben uit zich in dat iemand alles altijd te duur vindt en steeds voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten. Armoedebewustzijn is een staat van zijn; overvloedsbewustzijn is een staat van zijn. Ik kies voor overvloed. Ik ben overvloed. En als dit niet manifesteert in je leven: Vind jij jezelf het waard om overvloed te ontvangen? Voel je die overvloed ook? Negatieve overtuigingen en negatieve gevoelens verhinderen de manifestatie.

Geld is energie

Constant afdingen (minder willen betalen) is ook gebrek aan respect. Dat is ook in landen, waar afdingen gebruikelijk is. Als je niet uitkijkt, betaal je teveel. Enerzijds is het een gebrek aan respect, anderzijds is het een vorm van zich meer voelen dan een ander. Of iets duur of goedkoop is, heeft te maken iemands gevoel wat hij/zij iets waard vindt. Als je iets heel graag wilt hebben, dan is de prijs minder belangrijk. Dus het komt erop neer, gun jij jezelf dat wat je wilt en gun jij de ander de vraagprijs. En die prijs is niet alleen in geld, maar ook in uitwisselingen: een schilderij voor een bepaalde hoeveelheid aardappelen. Het gaat dus om balans. In deze wereld is er onbalans. Geld is een energieuitwisseling! Het is een vergoeding voor jouw tijdsinspanningen (vandaar: tijd is geld) en jouw waarde (oftewel: eigenwaarde).

Geestelijke en materiële rijkdom

Die onbalans in deze wereld wordt weerspiegeld in hoe de rijkdom en de macht verdeeld is. Een opmerking als “het gaat om geestelijke rijkdom” doet de materiële/fysieke werkelijkheid tekort. Overvloed is ook materiële overvloed hebben, naast het geestelijke. Dus erken ook dat je materieel rijk mag zijn. Het gaat in die zin mis als je het doet om de uiterlijke schijn: zo veel mogelijk materiële dingen verzamelen en willen hebben om indruk te maken op een ander. Je mag je onthechten van die behoefte aan materie; je hoeft je niet te onthechten van de materie zelf, zolang je maar bewust bent dat materiële overvloed/rijkdom voortkomt uit geestelijke overvloed/rijkdom.

“Stop met conformeren aan de mening van ander” en “stop met iets verlangen/verwachten van een ander” zijn spirituele leringen. Pas dit eens toe op geld. Als een ander vindt dat je te duur bent, dan hoef jij je dus niet aan te passen. Als een ander verlangt/verwacht dat je overvloed moet delen, omdat hij/zij dat sociaal vindt, dan is dat zijn/haar verwachting. Jij hoeft daar helemaal niet in mee te gaan; je hoeft jezelf aan te passen.

Het zegt alleen maar over diens staat van zijn: armoedebewustzijn. Onder het mom van solidariteit wordt de ‘rijke’ mens gedwongen de ‘arme’ mens te helpen. Dit is schijnsolidariteit. Vanuit het systeem wordt iets recht gemaakt wat krom is; wat krom is, is krom en kun je nooit recht maken.

In geval van rijkdom verdelen: het armoedebewustzijn van de ‘arme’ mens blijft in stand en de ‘rijke’ mens wordt gedwongen zich aan te passen. Nu zijn beide mensen uit hun kracht gehaald en in onbalans gekomen.

onbalans

Een ander woord voor spanning is belasting. Het systeem poogt haar innerlijke belasting op te heffen door uiterlijk belasting te heffen; het systeem poogt met inkomensoverdracht de balans te herstellen. Maar dat is alleen maar uiterlijke schijn; innerlijk is de spanning er nog steeds.

Download pdf document