Misbruik van de Godskracht: never ever again

M

Inleiding

In Atlantis heeft de mensheid haar Godskracht misbruikt. Dat leidde tot de Val van Atlantis. Het misbruik van de Godskracht leidde tot zo’n grote onbalans dat de samenleving wel ten onder moest gaan. Immers, elke actie zorgt voor een (tegen)reactie. De reactie leidde tot het verlies van onze Godskracht, zodat we geen schade meer konden aanrichten. Want ten tijde van Atlantis was het negatieve ego inmiddels zo gegroeid, dat het eigenbelang ging nastreven ipv het groter geheel te dienen/dienstbaar zijn aan de samenleving. Een negatief ego ontstaat door een opstapeling van niet-opgeloste trauma’s. De trauma’s zijn emotioneel zo pijnlijk dat men ze vaak niet eens meer wil oplossen/helen. Daardoor blijft de wond bestaan, de pijn wordt verdrongen en na een enige tijd (één of meerdere levens) wordt het trauma onbewust. Er is een gewoontepatroon ontstaan, die het trauma ontwijkt. Op het moment dat de getraumatiseerde mens samen met een ervaren hulpverlener/zorgverlener het trauma probeert op te lossen, komen de (emotioneel heftige) herinneringen vrij. Dat kan genoeg zijn voor sommige mensen om te stoppen met het oplossen van het trauma. Of zoals Carl G. Jung het verwoordde:

Precies wat voorstanders van een onvoorwaardelijk basisinkomen doen. Hun bedoeling om de mensen te helpen is goed, maar het is van de regen in de drup komen, want het aankijken van de eigen ziel gebeurt niet.

Misbruik van de Godskracht

Volgens de Gnostici en oude inheemse volkeren is deze wereld een illusie. Die illusoire wereld bevindt zich in een matrix. In onze Matrix zijn Archonten (parasitair bewustzijn) aanwezig dat teert op de (Licht)energie van de aanwezige wezens/zielen. Dat is in het kort – de ene kant van – het verhaal. De andere kant naar mijn mening is dat de bouwers van de Matrix (Archonten/Elohim) de mensheid straffen vanwege het misbruik van de Godskracht, omdat een enorme onbalans veroorzaakte. Atlantis was de druppel, maar in alle voorgaande of gelijktijdige beschavingen misbruikte de mensheid – op een bepaalde manier – haar Godskracht, vanwege de emotional rollercoaster, zie mijn artikel ‘You understand money, you understand life: the next step in evolution’. In Lemurië leidde het misbruik van de Godskracht bijvoorbeeld tot het ontstaan van wezens, die half mens en half dier waren (zie: https://www.google.com/search?q=half+mens-half+dier+wezens&tbm=isch&source=univ&client=firefox-b-ab&sa=X&ved=2ahUKEwiG2ar0v9fkAhWFI1AKHcFrCBgQsAR6BAgFEAE&biw=1525&bih=741).

In die zin is de volgende vraag interessant: is de scheefstand van de Aarde het gevolg van een toevallige botsing met een groot object of komt dat voort uit het bewustzijn van de mensheid en heeft dat bewustzijn een groot object aangetrokken, zodat het de scheefstand in de mensheid kon laten zien?

De spirituele taak van de bank

De Godskracht is verbonden met het Godsbewustzijn en dat is verbonden met het goudenbewustzijn. Daarom werd goud opgeslagen in kluizen (safe) bij de bank. Waardevolle spullen moeten goed beschermd en veilig bewaard (save) worden. De spirituele taak van een bank is het bewaren/veiligstellen van het goud(enbewustzijn). Het huidige banksysteem beheert het goud van de mensheid, totdat de mens weer in staat is haar Godskracht op een zuivere, aan het geheel dienstbare manier te gebruiken. Daarvoor moet de mens in balans zijn. Zolang men in de emotional rollercoaster zit en leeft van de daaruit voortkomende emotionele programmering en groepsbewustzijn is je midden vinden/in balans komen onmogelijk.

De emotionele vervorming

Het Bronlicht komt onze kruin binnen via het kruinchakra. Van daaruit gaat het naar beneden. Op enig moment komt het Bronlicht door het emotionele lichaam en daar begint de vervorming/verdraaiing. Vervolgens gaat het verder naar beneden en komt door het ki-punt heen, waar de drakenkracht/Godskracht/scheppingskracht verblijft. Door de emotionele vervorming ontstaan er vervormde, niet-harmonieuze scheppingen. Emoties willen steeds dat er een uitzondering word gemaakt voor iemand of een groep, dat er rekening wordt gehouden, omdat ze het slechter hebben. Wat de oorzaak is, is voor de emoties geen vraag. Als ze maar uit hun lijden geholpen worden. Maar dit helpen leidt niet tot de oplossing. De anderen hoeven geen bewustzijn te krijgen op de oorzaak van hun gewoontepatronen. Sterker nog, er ontstaat afhankelijkheid van de hulp en men blijft in het slachtofferschap hangen. Daarom werkt armoedebestrijding niet.

De werkelijke oorzaak is immers dat men geen toegang meer heeft tot diens eigen Licht. “Nee”, zeggen de emoties, “we passen ons aan de anderen, aan de groep, zodat iedereen meekomt”. Dat leidt tot het verlaten van de rechte lijn, de eigen directe verbinding met God/de Bron, met als gevolg dat er niet-harmonieuze scheppingen ontstaan. En dat leidt weer tot onwerkbare situaties, doordat met iedereen rekening moet worden gehouden en ieder een ander (eigen)belang heeft. Kijk maar naar de politiek. Doordat partijen met tegengestelde belangen moeten samenwerken, ontstaan er veel compromissen, is er veel overleg nodig en worden er zoveel uitzonderingen gemaakt om iedereen tegemoet te komen dat de gemaakte wet ondoorzichtig, uiterst complex en in het ergste geval onuitvoerbaar wordt. Een prachtig voorbeeld daarvan is de Wet inkomstenbelasting 2001: eenvoudig van opzet, maar na de parlementaire behandeling zijn er veel uitzonderingen bijgekomen. Daardoor is de beoogde vereenvoudiging niet gerealiseerd. De wet is net als zijn voorganger nog steeds complex.

Lees het volledige artikel in de pdf hieronder.

Download pdf document